رعنا.دختری که با یک چشم زیبایش دنیا را زیباتراز همه می بیند

یکروز در خیریه

از در که وارد میشوم تعداد زیادی از دختران خیریه ومربی های خوشرو به استقبالم می آیند
سلام میکنند خندان وشاد .جواب ان فرشتگان زیبا را می دهم با مربی ها خوش لباس وخوشرو خوش وبش میکنم

گوشه ی مبلی کز میکنم میدانید چرا.چون انجا خیریه که نبود یک محیطی آرام وپراز انرژی بود

.هرکس مشغول کاری بود ,یکی پته می دوخت.یکی با قرآن زیبایش قران می خواند چه خوب ومعصومانه می خواند.سه وچهار نفری فیلم تماشا می کردن.
یکی میوه نوش جان می کرد.یکی در آغوش مربی مهربانش جاگرفته بود .دخترا حدود ۱۲ تا ۱۸ ساله بودند

محیطی آرام بود.آرام بدون هرگونه غم وغصه ای

به تک تک بچه ها ی خیریه نگاه میکنم همه شاد وسرزنده بودن .آدم اصلا حس نمی کرد انها در خانه ای بی سرپرست یا بد سرپرست زندگی میکردند.

خدای من نیره ولندیاری کی بود ,با آنها چه کرده بود که اینقدر دخترها احساس آرامش می کردند.تمام امکانات رفاهی وعالی در خیریه به چشم میخورد.تازه اوقات فراقت خوبی هم داشتند.کلاس زبان.کلاس شنا .دو میدانی .هنرهای رزمی حتی چتکه.
از مربیشان سوال کردم چتکه به چه دردشان میخورد .گفت ,برای پرورش مغز وبهتر یاد گرفتن ریاضی

.می بینید.بانو نیره فکر همه چیز این دختر ها را کرده بود بهتر از هرپدر ومادر دلسوز ی

خلاصه هر کس طبق علاقه خودش به کلاسی می رفت البته به همراه یکی از مربی های مهربان

نیره ولندیاری وکارکنان این مجموعه محیطی سالم برای فرزندان بی‌سرپرست ایجاد و زمینه زندگی بهتر را برای آن‌ها فراهم کرده اند .

این بانوی خیر عقیده دارد این دختران نباید احساس تنهایی کنند

ارتباط خوب آن‌ها با دختران .باعث شده انها نه تنها احساس تنهایی نمی کنند بلکه شاد وامیدوار به زندگی خود ادامه می دهند..

یکدفعه دختری خوش قدوبالا با یک چشم زیبایش به من سلام میکند. خدای من این رعنا هست
رعنایی که در دو سالگی نیمه شب در خواب توسط پدرش قربانی اسید پاشی شد، مادر رعنا به دلیل عوارض ناشی از صدمات اسید پاشی در یکی از روستاهای شهرستان بم فوت کرد، مادرش که در طول سال های باقیمانده از عمرش تمام تلاش خود را برای بهبود رعنا انجام داده بود در نهایت خودش تسلیم مرگ شد اینجا بود که نیره ولندیاری به کمک رعنا وخواهرش شتافت. چندین بار مورد عمل بهترین دکترها قرار گرفت.

گفتم رعنا ای دختر صبور تو هستی.گفت بله خودم هستم اما شما را یادم نیست .گفتم :دختر مهربان من سالیان پیش که کودکی بیش نبودی در کنار بانو نیره بودم می دیدم که این بانوی خیر چه مادرانه در کنار تو هست تا به تو کمک کند.وای خدای من این نیره کیست .بنده ی خاص خدا بنده ای که خلق شده به دختران بی پشت وپناه کمک کند انها را به زندگی امیدوار کند

نیره ولندیاری با صبوری وجدیت درمان رعنا را پی گیری کرده بود پا به پای این دختر غصه خورده بود .حمایتش کرده بود همچنان درمانش را دنبال می کرد

حالا که رعنا نه مادری دارد نه پدری , انرا در خیریه مهرآفرین جایش داد .

این خیریه محیطی امن, زیبا ,دارای امکانات رفاهی ,ورزشی خوبی برای رعنا وچهارده دختر زیبای استانم بود

اما حالا پس از سال ها که از آن واقعه گذشته .رعنا در حالی یک چشم خود را از دست داده و نیمی دیگر ازصورت و بدنش نا زیبا شده بود با حمایت مادرانه نیره فقط چشم ونیم صورت زیبایش را حس میکند ,او رعنای چند سال پیش شهرم نیست که غصه بی مادری وظلم پدر را میخورد .رعنا شاد وسرزنده وامیدوار در کنار دختران سالم خیریه احساس کمبود یک چشم نداشت او دنیا را زیباتراز همه می دید.او که دختری بلند قامت بود امیدواراست بتواند با حمایت
نیره ولندیاری درمانش را ادامه دهد و روزهای بهتری را پیش رو داشته باشد.

از خدای خودم خجالت کشیدم .خدایی که روح خودش در ما دمیده انتظار دارد حامی همدیگر باشیم ,مهربانانه در کنار هم زندگی کنیم .اما افسوس ما نه تنها حامی همدیگر نیستیم حتی حامی تک تک اعضای خانواده هم نیستیم

از خیریه می زنم بیرون منی که می خواستم چند روز در خیریه کنار این دخترا باشم زدم بیرون چرا چون من شرمنده خدا هستم .ما برای چنین فرزندان سرزمینم چه کردیم .

مثل نیره ولندیاری کم هست کمتر از انگشتان یک دست,نیره ولندیاری کیست ؟نماینده خیریه مهرآفرین در استان کرمان .بانوی خستگی ناپذیر استانم ,زن صبور بمی که در زمان زلزله بم هم جانفشانی زیادی برای خانواده اش کرد.جالب بدانید نیره در زندگی خودش هم فردی موفق هست در کنار همسر جانبازش ضمن همراهی با این بزرگوار فرزندانی سالم وصالح ,تحصیل کرده تحویل جامعه داده است