نگاهی متفاوت به حضور وزیر خارجه در خاک ایرانی‌ترین همسایه

به گزارش خبرنگار اعزامی ایرنا؛ “پاک سرزمین شاد باد؛ کشور حسین شاد باد” این بیت ابتدایی سرود ملی پاکستان است. سرودی که در همسایگی شرقی ایران با زبان فارسی خوانده می‌شود و حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. این سرود به زبان ما ایرانی‌ها نشان می‌دهد روابط ایران و پاکستان تا چه میزان از پشتوانه فرهنگی و تمدنی یکسان برخوردار است.

وزیر امور خارجه کشورمان روز چهارشنبه سفر خود به اسلام‌آباد که نام آن نیز با پسوند فارسی “آباد” می‌درخشد و همچنین کراچی سفر کرده است تا توسعه همکاری‌های دو کشور با سرعت بیشتری رقم بخورد.

مشاهدات میدانی از پاکستان به خوبی نشان می‌دهد جمهوری اسلامی و مردم ایران در بین مردم پاکستان محبوبیت بالایی دارند. پاکستانی‌ها وقتی متوجه هویت ایرانی‌ها می‌شوند به سرعت خرسندی و شعف خود را نشان می‌دهند.

مردم دو کشور به پهنای یک تاریخ و جغرافیای پهناور با یکدیگر آشنایی دارند. از یک سو مردم ایران با نام‌هایی چون محمدعلی جناح بنیانگذار پاکستان و شاعرانی مانند اقبال لاهوری آشنا هستند و از سوی دیگر مردم پاکستان به عنوان یکی از بزرگترین توریست‌های خارجی که به شهرهای بزرگ ایران به‌خصوص مشهد سفر می‌کنند گرمای نزدیکی فرهنگی دو کشور را احساس کرده‌اند.

نام‌های مشاهیر پاکستانی در خیابان‌های ایران و مشاهیر ایرانی در خیابان‌های و اماکن مهم پاکستان در کنار اشتراکات بالای زبان فارسی همین در هم تنیدگی عمیق دو ملت را به تصویر می‌کشد.

همچنان که در سفر کنونی وزیر خارجه نام خیابانی دیگر در کراچی به خیابان امام خمینی (ره) تغییر کرد.

مردم شبه قاره که اکنون به زبان اردو و انگلیسی بیشتر تسلط دارند صدها سال زبان رسمی‌شان فارسی بوده است و اکنون نیز با وجود توطئه‌های استعماری، همچنان پیوند فرهنگی و زبانی خود را فراموش نکرده‌اند.

در جریان سفر وزیر امور خارجه به پاکستان وقتی هدیه‌ای از صنایع دستی اصفهان به رئیس سنای پاکستان تقدیم شد با خنده و به زبان فارسی تمثیل اصفهان نصف جهان را به همه یادآوری کرد تا به قول یکی از ادیبان پاکستانی بار دیگر نشان دهد زبان اردو دختر زیبای زبان پارسی است و مگر می‌توان این پیوند خانوادگی را فراموش کرد.

در میانه روابط فرهنگی دو کشور همسایه و مسلمان، سفر یک مقام ایرانی به پاکستان در دی‌ماه سال ۱۳۶۴ تبدیل به نقطه عطفی در روابط دو کشور شده و کیفیت روابط دو ملت دوست و همسایه را آشکار کرده است.

سفر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در جایگاه رئیس‌جمهوری وقت ایران به پاکستان و استقبال گرم و میلیونی مردم این کشور همچنان در بسیاری از اذهان هک شده است.

پرفسور “محمد اکرم” ادیب و شاعر پیشکسوت و پارسی گوی پاکستانی که در جریان این سفر به عنوان مترجم آیت‌الله خامنه‌ای نزدیک به ایشان بوده است، در مصاحبه‌ای در سال ۱۳۹۴ آن رویداد را اینگونه توصیف کرده است: محبت، مهربانی و عطوفت در واژه به واژه کلامش و لحظه به لحظه نگاهش پیدا بود. کلام و رفتارش جذابیت غریبی داشت. وقتی از اقبال لاهوری سخن گفت، فهمیدم که دورنمای سیاسی و فرهنگی پاکستان را خوب می‌شناسد. مردم پاکستان که از جان و دل دوستدار ایران هستند، به این سید روحانی عشق می‌ورزند.

این پیوندها بین دو کشور چنان در تاروپود فرهنگی ملت‌ها رسوخ دارد که پاکستانی‌ها در زمان رحلت امام خمینی (ره) ده روز عزای عمومی اعلام کردند.

شاید همین همبستگی و نزدیکی فرهنگی بوده که روابط دو کشور را متمایز کرده است.

پاکستان اولین کشوری است که انقلاب اسلامی و شکل‌گیری جمهوری اسلامی ایران را به رسمیت شناخت.

پاکستان ده‌ها سال است که دفتر حافظ منافع ایران را در سفارت‌خانه خود در آمریکا میزبانی می‌کند، این کشور در جریان جنگ عراق بی‌طرفی نسبی اتخاذ کرد و حتی بندر کراچی را برای استفاده در اختیار جمهوری اسلامی ایران گذاشت. اسلام‌آباد در موضوعات منطقه‌ای و بین‌المللی نیز حساسیت‌های ایران را در نظر دارد و هیچ‌گاه در مقابله جدی با ایران برنیامده است. این کشور حتی در جنگ تحمیلی علیه یمن نیز مشارکت نکرد.

ایران هم اولین کشوری است که در زمان تشکیل کشور پاکستان و استقلال مردم مسلمان این منطقه از استعمار انگلیس، آن را به رسمیت شناخت.

دولت سیزدهم با آگاهی نسبت به پشتوانه تاریخی، تمدنی و فرهنگی به بازسازی روابط با این کشور همسایه پرداخته است. توسعه روابط با پاکستان باعث شده تا وزیر خارجه این کشور در دیدار آخر خود با وزیر خارجه کشورمان اذعان کند که توسعه روابط دو کشور در ماه‌های اخیر حتی از چندین سال قبل چشمگیرتر بوده است.