جامعه بی اخلاق

بعضی رفتارها در یک جا ارزش و در جایی دیگر ضد ارزش محسوب می گردند.
اخلاق به طور کلی مجموعه ای از فرهنگ ها و خرده فرهنگ ها معرفی می شود ، که برای آن جامعه با ارزش بوده و قابل احترام آن جامعه هستند.
فرهنگ ها یا فرهنگ دینی معرفی می‌گردند یا فرهنگ اجتماعی ، که جوامع به اقتضای دین دار بودن یا لائیک بودن برای جامعه خود برنامه و قانون نوشته و اجرا می‌کنند . و به آن مجموعه قوانین احترام می گذارند.
در این مکتوبه به اخلاق های جوامع دیگر نمی پردازیم . ولی با تعریفی از فرهنگ دینی و اخلاقی خویش قیاسی نیز با دیگر فرهنگ‌ها خواهیم داشت .
در جامعه اسلامی ایران عزیز ، فرهنگ و اخلاق جامعه ما برگرفته از شریعت دین و شرع مقدس و قرآن و اهل بیت و یک سری قوانین نوشته شده امروزی که آن هم با شرع مطابقت داشته و عقلانی می باشند.
نکته اینجاست ؛ که جای تامل بسیار دارد . چرا جامعه امروزی ما با داشتن کاملترین دستورات خداوند متعال و آخرین دین خدا و با پیشوایی آخرین پیامبر جهان یعنی حضرت محمد ابن عبدالله (ص)و با الگو برداری از سیره اهل بیت(ع) باز هم در برخی خرده فرهنگ های جزء در بعضی شهرها و به طور خاص در جوامع کوچک سوال برانگیز است؟
قطع یقین دین و دستورات دینی کامل و بلاشک بعثت پیامبر(ص) فقط و فقط برای کامل شدن و اکمل کردن مکارم اخلاق صورت پذیرفته است.
پس هرچه است و ایرادها از ایراد مسلمانی ماست.
برای ما طبق برنامه های مدون و دقیق دینی و اسلامی فرهنگ و اخلاق ، در سه حق تبیین شده است،
حق الله ، حق النفس و حق الناس ، که اگر ما در جامعه امروزی و در تمام ابعاد آن این سه حق را رعایت کرده و آنها را تضییع نماییم ، به بهشت دنیوی و اخروی که وعده حق تعالی است ، خواهیم رسید.
اما ایرادی که متوجه جامعه ماست ، درست همین جاست که ما قدرت تمیز دادن و ممیزی و جداسازی را نداریم ، آری خداوند در روز حساب از حق خود
( حق الله) و ظلمی که ما به خود می کنیم( حق النفس) خواهد گذشت ، ولی آیا از حق مردم
(حق الناس) هم خواهد گذشت؟ برابر تمام آیات قرآن و دستورات دینی و احادیث و روایات ، فی الواقع جواب خیر است.
بله نخواهد گذشت! و چون حق مردم و حق خصوصی است خود حضرت حق
این حق بخشیدن را از خود سلب می نماید.
مردم جامعه ما شاید به دلیل عدم اطلاع و نا آگاهی از حقوق عامه دینی خود ، اشتباه فکر می‌کنند که هر عملی که در این دنیا مرتکب شوند با نذر و نیاز و توبه و گریه و شب زنده داری در آخرت بخشیده می شود.
نه همه ما باید به این آگاهی دینی برسیم و همه تریبون دارها و اساتید دانشگاهی و حتی رسانه ها موظف و مکلف به این تبیین هستند که دین را به معنای واقعی نشان دهند.
دین اسلام بلا رقیب بوده و کوچکترین خدشه ای به آن وارد نیست ، برای تمامی امور اجتماعی برنامه داشته و فرهنگ تعریف کرده است.
جامعه سنتی ما که تحصیلات دینی و حتی تحصیلات پایه هم بعضا نداشته و فاقد اطلاع هستند ، گمان این دارد ، دروغ و تهمت و غیبت و … و ضایع کردن حق مردم هم با نماز و روزه و تضرع و توبه بخشیده میشود و خداوند رحیم قلم عفو برهمه آنها می کشد .
که به‌ مراتب این چنین نیست .این مضمون را از استاد عالیقدر ، معلم شهید ، استاد مطهری بزرگ نقل می‌کنم : که همه گناهان ما مسلمانان و شیعیان در ید بخشش خداوند کریم نیستند ، خداوند بسیار رحیم و کریم و بخشنده است . ولی حق الناس را ازعهده خود خارج و به خود مردم واگذار و باید بدانیم اگر حقی ضایع کردیم ، و ظلمی کردیم باید از خود فرد حلالیت طلبیده و طلب بخشش کنیم و باید خوب بدانیم گناهانی مثل تهمت و ،غیبت و دروغ هم قابل بخشیدن نیستند مگر با رضایت طرفی که ظلمی بر او شده است . امید آن دارم جامعه آگاه خود را به سمت و سویی ببریم که بدانیم حق چیست ؟ و چگونه سعادتمند می شویم ؟
وقتی دین ما کاملترین دین است . چرا نباید اخلاق اجتماعی و فرهنگ اجتماعی ما بهترین و کاملترین نباشد؟ و نیک است بدانیم، حق الناس مانند تهمت و غیبت و بردن ابروی مومن و دزدی و مال مردم خوری و امثالهم ، با نماز و روزه و خمس و زکات و حج و زیارت برطرف نمیگردد و تسویه نمی‌شود . به هوش باشیم و در دین دقت بیشتری کنیم و با قرآن بیشتر مانوس گردیم.
اگر کمی اطلاع رسانی کرده و اندکی آگاهی رسانی عمومی کنیم.
همه متوجه عیوب خرده‌فرهنگ خویش می شویم که ناشی از عدم آگاهی دینی است.
پس می‌توانیم بهتر از این هم باشیم و فرهنگ عمومی جامعه خویش را با خود شناسی و دین شناسی کامل کنیم.
و قطعا مشکلات کوچک و بعضی بی اخلاقی های اجتماعی اگر هست ، مربوط به عدم اطلاع از حقوق میباشد که با کمی همت جمعی و آگاه سازی عمومی و رسانه‌ای برطرف میگردد .

(🌹حال که اخلاق سرمنشاء دین است .
ریشه بی اخلاقی در خویش بشکن.🌹)
نویسنده ؛ حسین برشان