الهی شکر که می توانم و آگاهم که شاکر باشم
الهی برای نعماتی که دارم و به داشتنش آگاه نیستم شکر
الهی برای خانواده ام…دوستانم…شکر
الهی برای همه کسانی که مرا به سوی آگاهی و کمال هدایت کردند و می کنند
و هادیان معنویم ؛شکر
برای اعتمادم به هستی
برای ذوقم به درک زیبائی
برای پویائی و جستجوگریم ،شکر
برای کسانی که آزارم دادند و مرا به تو نزدیکتر کردند
برای مالی که از دست دادم و ناپایداری جهان را به من چشاند
که الساعه با خواندن این کلمات بر همگان می بارد و بر دلهای زخمی , مرهم می گذارد و شکسته حالان را می نوازد و بیقراران را ، برقرار می کند و تنگدستان را به سرمایه لایزال درون، وصل می کند و دور را نزدیک و سخت را نرم و محال را ممکن می کند، شکر
