به گزارش نسیم صبا ازمهر، محمد رئیس زاده، عصر یکشنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۳، در مراسم روز پزشک در سالن اجلاس سران که با حضور رئیس جمهوری و وزیر بهداشت برگزار شد، گفت: جای بسی سپاسگزاری و خوش وقتی است که گرامیداشت روز پزشک و داروساز امسال را در شرایطی برگزار میکنیم که به لطف خداوند منان سکان اجرایی کشور در دستان یکی از اعضای شریف سازمان نظام پزشکی قرار دارد و شاید کمتر کسی در حوزه سلامت به قدر این جانب اهمیت این رخداد را از منظر تأمین سلامت مردم و موقعیت آینده جامعه پزشکی با عمق جان خویش درک کرده باشد. چرا که از مهرماه سال ۱۴۰۰ که با کسب رأی اعتماد ارزشمند جامعه پزشکی به عنوان رئیس کل سازمان نظام پزشکی کشور توفیق خدمت در این عرصه حیاتی و حیاتبخش را پیدا کردم، توفانهای سهمگین، هجمههای کمرشکن و تصمیمات بنیاد برافکن را برای به خاک انداختن تنه درخت تناور و تنومند پزشکی این دیار کهن در شتاب و عتاب دیدم.
وی افزود: هجمههای سنگین و پی در پی مبتنی بر پیش فرضهای نادرست و استثنائات مرسوم در همه حرفهها و صنوف، تلاش مفرط برای قیاس و ساده انگاری علوم پزشکی و جایگزینی آن با شبه علم و شارلاتانیسم طب اسلامی، نادیده انگاشتن مشکلات انباشته و متراکم معیشتی دانشجویان، دستیاران، نیروهای طرحی و جوانان جامعه پزشکی، از هم گسلاندن و تکه پاره کردن تولیت نظام سلامت و رقابت نهادهای مختلف برای ورود غیر قانونی و غیر تخصصی در امر آموزش و درمان حوزه پزشکی، کوشش وافر برای نادیده گرفتن و عدم اجرای سیاستهای بالادستی و قوانین حوزه سلامت، تساهل و تسامح عجیب برای عدم برخورد با مداخلات غیر مجاز در امور درمان و تخفیف قانون مربوطه در حد صفر، نشانی غلط دادن در موضوع کمبود دسترسی مردم به رشتههای تخصصی و تأکید افراطی بر افزایش ظرفیت رشتههای پزشکی بدون توجه به زیرساختهای حیاتی لازم و کم توجهی به خالی ماندن ظرفیت دستیاری برخی رشتههای تخصصی و فوق تخصصی مهم نظیر طب اورژانس، اطفال، بیهوشی، جراحی قلب و جراحی عروق و تلاش عجیب برای عدم درک ریشه این معضل و تنها کوبیدن بر طبل افزایش ظرفیت رشتههای عمومی، به خطر انداختن فرایندهای اعتباربخشی و زیرساختهای کیفیت آموزش پزشکی، کتمان درمانی رسانهای و نادیده گرفتن موضوع مهم مهاجرتهای شغلی و جغرافیایی جامعه پزشکی به رغم آمار مستند سازمان نظام پزشکی، بی توجهی به فشارهای روحی روانی و فرسودگی شغلی جامعه پزشکی به خصوص دستیاران، عدم پذیرش کاهش بیش از ۵۰ درصدی سهم سلامت از تولید ناخالص ملی بر خلاف قوانین در دهه اخیر، ابلاغ قوانین خلق الساعه غیر قانونی، مخالفت با تسهیل فضای کسب و کار جوانان جامعه پزشکی، تعطیل کردن برخی کمیسیونهای قانونی مهم نظیر کمیسیون ملی تأیید صلاحیت حرف پزشکی، برخوردهای هزینه زا و غیر ضروری با برخی افراد جامعه پزشکی، همه و همه جبهههای طاقت فرسای حملات سنگین به ساختار جامعه پزشکی از سالها قبل بوده است.
رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران تأکید کرد: ما در سه سال گذشته بی وقفه در خط مقدم مبارزهای ناعادلانه با آنها درگیر بوده ایم. در جلسات متعدد مختلف از نظر دلسوزی برای آینده سلامت کشور و نظام سلامت آن استدلال کردیم، در صداوسیما فریاد زدیم، در تربیون نماز جمعه هشدار دادیم، در کنگرهها مختلف انذار دادیم، به دادسراها احضار شدیم، در مکاتبات متعدد خطرات این روند خطرناک را برای مقامات کشور شرح دادیم و نهایتاً در نامهای جامع مطالب را حضوراً به محضر رهبر معظم انقلاب که همیشه اصلی ترین حامی جدی و عملی پزشکی کشور بوده اند، تقدیم کردیم.
وی افزود: اما فضای رسانهای غالب و روند پرشتاب جریانات مخالف در کنار سکوت و انفعال بی سابقه و دردآور برخی متولیان حوزه سلامت، بارقههای امید را به خاموشی میگرایید و گویی ارادهای راسخ و عزمی عازم برای درهم شکستن پای بست این داربست مهم سلامت کشور با قوت به مسیر خود ادامه میداد که دانشمندان و دلسوزان نظام سلامت را مأیوس و فرسوده و خیل جوانان ما را ناامید کرده بود و به طور جدی بحث نفوذ و طراحی دشمنان را برای تضعیف این بازوی قدرتمند نظام و کشور به ذهن متبادر میساخت.
رئیس زاده ادامه داد: شاید به پاس فداکاریها و جانفشانیهای طبیبان این کهن دیار پاک آئین در خدمت به مردم و دعای خیر بیماران، لطف خداوند شامل حال سلامت نفوس این دیار که جانهای این سرزمین ند و خدمتگزاران آنان در جامعه پزشکی کشور شد و فردی از افراد جامعه پزشکی که خود از جراحان عالیقدر کشور است و به دلیل سوابق دانشگاهی و وزارتی و پارلمانی، اشرافی کامل بر موضوعات فوق الذکر دارد، به لطف خداوند منان و با انتخاب مردم به عنوان عالیترین مقام اجرایی کشور، مسؤولیت دولت چهاردهم را عهدهدار شد تا شاید این سلسله پر افتخار پزشکی ایران زمین که از ورای قرون و اعصار چونان میراثی گرانبها به ارث رسیده است همچنان به سوی اعتلا و پیشرفت در حرکت باشد و سلامتی و بهروزی را در این دنیای پر آسیب، برای مردمان کشورمان فراهم آورد.
وی افزود: باید عقبماندگیهای متراکم گذشته را با سرعتی مناسب جبران کرد و جامعه پزشکی و کادر سلامت کشور را به جایگاه اصلی خود که شایسته خدمت به مردم و تکریم آنان است، برگردانند چرا که تأمین سلامت مردم با جامعهای پزشکی بینشاط و ناامید امکانپذیر نیست و برای اطمینان از استحکام دائمی نظام سلامت تا میتوانند شأن علم پزشکی و اساتید و انجمنهای علمی و نهادها و تشکلهای صنفی حقیقی را بیش از پیش در راستای انجام وظایف اصلی خویش، محکم و استوار نمایند. در این مسیر صد البته نقش وزارت بهداشت که دکتر ظفرقندی، جراحی عالیقدر و آشنا به مسائل صنف، که بیش از ۲۵ سال است که حق استادی بر گردن اینجانب دارند، عهده دار آن شدند.
رئیس زاده ادامه داد: دکتر ظفرقندی نه تنها فرصت و توفیق مهم خدمت در وزارت بهداشت را دارد که شاید یکی از بیتکرارترین فرصتهای تاریخی حوزه سلامت را در این زمانه که رئیس دولت خود یک پزشک درد آشنا است، در اختیار دارد و همانگونه که خود نیز اشاره داشته اند، شایسته است ضمن حفظ یکپارچگی مقتدرانه تولیت نظام سلامت در وزارت بهداشت، با تسهیل زمینه استفاده از ظرفیت عظیم همه نخبگان و دلسوزان توانمند حوزه سلامت و با لحاظ کردن تجربه ناموفق عملکرد بسته، بعضاً منفعلانه و بیارتباط با بدنه جامعه پزشکی در دورههای قبل، و نیز با میدان ندادن به رهروان خستگی ناپذیر و همیشگی دالانهای تودرتوی لابیگری و دو قطبی سازی و سیاسی کاری، که جز حصول منفعتهای ناچیز خود در پس تابلوهای کاذب اسم و رسم دار، مصلحت دیگری را نمیجویند، از این فرصت خدادادی بی نظیر، با نگاهی ملی و تاریخی حداکثر استفاده را ببرند و با نصب العین قرار دادن سیاستهای کلی سلامت، ابلاغی رهبری را همانند دوران پر افتخار گذشته به اوج قلههای علم و دانش و مرجعیت علمی پزشکی دنیا رهنمون شوند و در این مسیر سازمان نظام پزشکی کشور به عنوان یکی از فراگیرترین و قدیمیترین نهادهای صنفی، با تک تک اعضای خود مکلف است که با تمام توان یار و یاور دولت و وزیر بهداشت باشد.
وی در پایان یادآور شد: ضمن تأکید بر تحقق همه مطالبات به حق و قانونی جامعه پزشکی، در محضر ریاست جمهور و وزیر بهداشت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی بر ساماندهی و پرداختن ویژه به ملی کردن توریسم سلامت و توسعه صادرات علم، تکنولوژی، دارو و تجهیزات پزشکی و تلاش منسجم و فوری برای کاهش آسیبهای ناشی از تروما و سوانح ترافیکی و نیز تنقیح و بروز رسانی قوانین حوزه سلامت که بعضاً بیش از یک قرن از تصویب برخی از آنها میگذرد، اصرار میورزم