تاریخ انتشار: چهارشنبه 9 آذر 1401 - 7:23

ولادت با سعادت عقیله بنی هاشم حضرت زینب علیهاالسلام و روز پرستار مبارک باد

به گزارش نسیم صبا:ب توجه به فرا رسیدن ولادت با سعادت عقیله بنی هاشم حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) مراسم «جشن بزرگ رهروان زینبی» همراه با اجرای برنامه های شاد و متنوع روز چهار­شنبه مورخ ۰۹ / ۰۹ / ۱۴۰۱ ساعت ۱۸ در محل سالن ورزشی شهدای کارگر واقع در چهارراه کار برگزار می­گردد..
حسین انجم شجاع روز سه شنبه در مصاحبه با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه این اجتماع و جشن مردمی روز چهارشنبه امروز ساعت ۱۸ در سالن شهدای کارگر واقع در خیابان کار شهر کرمان برنامه ریزی شده از همه اقشار مردمی برای شرکت در آن دعوت به عمل آورد.

به گفته وی شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی با همکاری و هماهنگی تشکل های مردمی و تعدادی از دستگاه های اجرایی برگزاری این اجتماع و جشن باشکوه و تاثیرگذاری را برنامه ریزی کرده است.

انجم شجاع ادامه داد: این آیین با برنامه های شاد، متنوع و نیز تبیینی همراه است که از مردم دعوت می شود در این آیین شرکت کنند تا بتوانیم در مسیری که اهل بیت (ع) برای ما مشخص کرده اند و البته مسیر رشد و کمال است، گام برداریم.

وی افزود: برگزاری سرود، مداحی و مولودی خوانی، سخنرانی و اجرای سرود یکصدا ایران” به همراه ورزش های زورخانه ای از جمله دیگر برنامه های این جشن است که با حضور مسئولان و مردم برگزار می شود.
—————-

گزیده ای از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت ولادت حضرت زینب کبریٰ (سلام الله علیها) و روز پرستار:

زینب کبریٰ (سلام‌ الله‌ علیها) توانست به همه‌ی تاریخ و همه‌ی جهان نشان بدهد ظرفیّت روحی و عقلی عظیمِ جنس زن را؛ این خیلی مهم است. به کوری چشم آن کسانی که چه در آن زمان، چه در دوره‌ی ما هر کدام به نحوی جنس زن را تحقیر میکردند و میکنند، زینب کبریٰ توانست نشان بدهد علوّ مرتبه‌ی زن و عظمت قدرت روحی و عقلانی و معنوی زن را؛
زینب کبریٰ (سلام ‌الله‌ علیها)، دو نکته را نشان داد: یک نکته اینکه زن میتواند اقیانوس عظیمی باشد از صبر و تحمّل؛ دوّم اینکه زن میتواند قلّه‌ی بلندی باشد از خردمندی و تدبیر؛ اینها را عملاً زینب کبریٰ (سلام الله علیها) نشان داد؛ نه فقط به آن عدّه‌ای که در کوفه و شام بودند؛ به تاریخ نشان داد، به همه‌ی بشر نشان داد.
پرستار کسی است که کمک میکند به انسانی که در همه چیز محتاج کمک است؛ آب میخواهد، غذا میخواهد، آرامش در شب برای خوابیدن میخواهد، تسکین درد میخواهد، دارو میخواهد و بقیّه‌ی حوائج گوناگون که پرستار [در رفع] این حوائج، مثل فرشته‌ی نجات به این انسانی که در نهایت احتیاج و نیازمندی است کمک میکند. خب کمک به نیازمند در همه‌ی فرهنگها یک ارزش والا است؛ آن هم نیازمندترین [فرد]، یعنی بیمار.
ارزش بعدیِ پرستاری این است که کار سختی است؛ کارهای سخت اجر بیشتری دارد، ارزش بیشتری دارد. آن کاری که با دشواری انجام میگیرد، انسان برای آن تحمّل سختی میکند، در میزان الهی دارای ارزش والاتری است؛ چون این کار با سختی همراه است.
حرکت پرستاری مایه‌ی امنیّت خاطر است؛ امنیّت خاطرِ چه کسی؟ اوّلاً خود بیمار، که یک خاطرجمعی‌ای دارد؛ وقتی پرستار بالای سر بیمار هست، خاطرجمعی دارد. ثانیاً کسان بیمار که میدانند پرستار در بیمارستان کنار تخت مریضشان هست، خیالشان راحت است؛ اگر این پرستار نباشد دچار اضطراب و نگرانی خواهند شد. ثالثاً همه‌ی مردم؛ خب همه‌ی‌ وجدانها به خاطر رنج و زحمت کسانی که رنج میکشند، دچار ناراحتی و نگرانی است دیگر
طبیعتِ کار پرستاری سختی است، تلخی است. اینکه انسان مشاهده کند رنج بیماران را، درد کشیدن بیماران را، ناله‌های بیماران را، بی‌خوابی‌های بیماران را، انسان این را دائماً جلوی چشمش ببیند، خب این تلخ است دیگر، این خیلی سخت است، این جزو سخت‌ترین چیزها برای انسان است. [اینکه] پی‌درپی این نیازهای جسمی بیماران را انسان جلوی چشم خودش مشاهده کند و به اینها برسد -نه اینکه انسان تماشا کند و عبور کند- درد میکشد، درد کشیدنش را علاج کند؛ گرسنه است، تشنه است، علاج کند؛ مشکلات گوناگون دیگر دارد، آنها را علاج کند؛ شبانه‌روز از بیمار مراقبت کند، اینها سختی‌های پرستاری است. بنابراین طبیعت کار پرستاری یک طبیعت سختی است.
در اوقاتی که همه استراحت میکنند، همه مشغول زندگی و التذاذ از زندگی هستند، این پرستار در بیمارستان مواجه با تلخی، مواجه با بیماری [است] و به خانه سر نمیزند؛ اینها سختی‌ها است. بعد هم مشاهده‌ی مرگ‌و‌میرها؛ خب مگر انسان چقدر طاقت دارد که مردن اشخاص را مشاهده کند؟ در دوره‌ی کرونا چقدر این پرستارها در بیمارستان‌ها شاهد جان دادن انسانها ــ پیر، جوان، زن، مرد ــ بودند! اینها سخت است؛ خیلی سخت است.
این یک رشته‌ی پیوسته است؛ از قبل از انقلاب، از مبارزات دوران ستم‌شاهی بگیرید تا حوادث انقلاب، تا حوادث دفاع مقدّس، تا حوادث بعد از آن، تا کرونا؛ در همه‌ی اینها این هویّت متعهّد و دارای احساس مسئولیّت در ملّت ایران خودش را نشان داده؛ همان طور که در دوران مبارزات ستم‌شاهی بود، در دوران دفاع ‌مقدّس بود، در دوران بعد بود، در دوران کرونا و در حرکت علمی عظیم کشور، یک جریان مهمّی است که نشان‌دهنده‌ی [هویّت] ملّت ما است.