تاریخ انتشار : دوشنبه 5 اردیبهشت 1401 - 21:34
کد خبر : 1780

بهترین مدیریتها

بهترین مدیریتها
مدیریت یکی از مهمترین آیتم های اجتماعی است که تعاریف گوناگونی داشته و در تمامی سطوح اجتماعی قابل رویت است

مدیریت خانواده ، مدیریت جمع‌های دوستانه ، شرکت های خصوصی ، خصولتی و دولتی ، مدیریت های کلان اجتماعی گسترده و کشوری و لشکری و…
این حقیر کم دانش ، که محصل بوده و همچنین طالب کسب علم بوده و هستم
به فهم خویش و برای سهولت فهم عامه اجتماع مطالبی را خلاصه و کم حجم کرده و در نثری واضح بر حسب وظیفه اجتماعی به تنویر اذهان احاد پرداخته و نقش ذره کوچکی را ایفا می کنم تا جهاد تبیین را به فرموده مقام عظمای ولایت و رهبر فرزانه ایران اسلامی به منصه ظهور برسانم دعایم کنید .مدیریت به مفهوم ساده یعنی: هنر استفاده بهینه از نیروی کاردیگران ،
هر مدیری در شروع مدیریت خویش و در ۶ ماهه آغاز کار خود که این شش ماه را شش ماه طلایی آن مدیر به حساب می آورند بیشترین حجم و فشار کاری را متحمل میشود،
اگر این ۶ ماه را موفق بود ادامه کار وی یک سال باشد و یا ده سال ، کار وی را تضمین و سهولت مدیریتی وی را مشخص محرز می کند.
عزیزان مخاطب ؛ انواع مدیریت ها را می دانند
مدیریت را پیچیده و مبهم و سخت به تعریف نمی آوریم
به بخش های اصلی و مورد نیاز جامعه و به سبک هایی که عموم لایه های اجتماعی می توانند از آن بهره بگیرند اشاره می‌کنیم یعنی خانواده ،جامعه کوچک کارگاهی ،یا جامعه نسبتا بزرگ اداری و یا جامعه های بزرگتر ،کارخانه ای، همه و همه بتوانند از این سبک هایی که متعاقباً معروض میدارم استفاده کنند .سبک های مدیریتی را در وجه خلاصه گویی؛
به مدیریت اقتدار گرا یا همان پدرسالارانه و دیکتاتوری که در این نوع مدیریت بدون چون و چرا ، حرف مدیر باید اجرایی گردد. دیگر سبک مدیریت ؛ دموکراسی است که اجازه اظهارنظر معاونین و مشاورین است ، ولی در آخر مدیر تصمیم گیر است. دیگر سبک ؛مدیریت تفویضی است که مدیر دستگاه بر سایرین که معتمدین هستند تفویضاتی در مدیریت ارائه می کند ، مدیریت مشورتی هم نوعی دیگر است که مدیر در تمامی کارها از نظر مشورتی زیردستان خویش ، بهره برده و بعضاً تصمیمات خوبی اتخاذ می‌گردد.
و اما بهترین نوع مدیریت از دیدگاه این حقیر ؛ در مقال آوردن تمام سبک های مدیریتی مجال نداشته و باعث تصدیع می گردد . فارغ از ذکر انواع سبک های مدیریتی ، به بهترین نوع آن که در جوامع مختلف مورد استفاده شدند و تا حدود زیادی موفق تر از سایر سبک ها ، عملکرد مطلوبی ارائه داده است ، می پردازیم . مدیریت اقتضایی ؛ یعنی به اقتضای مشکل ، موضوع و طرح و برنامه‌های داده شده و ارائه گردیده ، مدیر دستگاه باید تصمیم بگیرد.
مدیریت اقتضایی یعنی در حل و فصل یک مشکل باید از مدیریت پدرسالارانه استفاده کرده و با اقتدار تصمیم خویش را اجرایی کند ، در موضوعی سبک دموکراسی را در حل و فصل موضوعات به کار می‌گیرد و یا در موضوع های پیچیده شده می‌تواند از مدیریت مشارکتی استفاده کند . و با اخذ نظر مشورتی سایرین بهترین پیشنهاد را ، یا تلفیق یک یا دو و یا چند پیشنهاد را برگزیده و اجرایی کند ، خارج از مقوله های مدیریتی و استفاده از بهترین نوع مدیریت ها که در کتب مختلف و در قالب نظریه های اجتماعی و مدیریتی ارائه شده و ریشه های چند قرنی دارد ، به زعم بنده حقیر که شاید بتوان در قالب یک نظریه آن را ارائه داد .
این موضوع در مدیریت است که مدیریت اقتضایی توأم با کاریزما می تواند به تنهایی گوی سبقت از تمامی سبک ها را ربوده و به یک سبک منحصر به فرد و انحصاری تبدیل شود.
بدین توضیح که مدیر اقتضاگرا تمرین مستمر کند تا کاریزماتیک عمل کرده و رهبری بر دلها را در شالوده مدیریت اقتضایی خویش به ترکیب آورده و معجونی ناب از مدیریت برای استفاده در مجموعه اجتماعی تحت مدیریت خویش بسازد ، قطعاً و بلاشک یک مدیر که محبوب دل کارکنان و زیرمجموعه خویش هست،
در اجرای برنامه‌های خویش ناکام نمی ماند . زیرا کارکنان تحت فرمان مدیر بالادستی خویش را دوست دارند و با جان و دل برای وی کار فراوان می کنند و هراسی از عدم پرداخت اضافه کار و حقوق و دستمزد و یارانه و کارانه و…ندارند . و به آن اصلاً فکر نمی‌کنند چون کاریزمای بالادست خود را به واقع دوست دارند و برایشان به اثبات رسیده که مدیر خودشان درک قابل فهمی از کارکنان داشته و قطعاً به اقتضای زمان و مکان و موقعیت در صدد جبران زحمات زیردستان خویش هست ،پس نتیجه می‌گیریم ، مدیریت اقتضایی بنا به اقتضائات کاری و مدیریتی از انواع مدیریت ها بهره گرفته و مدیر اقتضا گرا که حال ، تبدیل به یک مدیر و رهبر کاریزماتیک گردیده بی شک مورد تحسین افراد تحت فرمان خود بوده و یقین دارد چه باشد چه حضور نداشته باشد ، کارکنان با تمام توان کمک کرده و کار می‌کنند تا مدیر خود را راضی نگه داشته و با مقوله برد برد اجتماعی کمک کنند تا با کار زیاد مدیر خودشان موفق و علم این را دارند مدیرشان که موفق شد در جبران زحمات و ایثار های کاری تلاشی ستودنی کرده و در پرداخت ها درصدد جبران برمی آید
این رابطه دو سویه برد-برد بین کارگر و کارمند و زیردست با مدیر و مقام بالادستی یک نمونه بارز از مدیریت اقتضایی کاریزماتیک است که با عنایت به مبانی دینی و مذهبی ایران اسلامی ما
در بسیاری از ادارات و کارخانه‌ها و کارگاه‌ها و خانواده‌ها نیز مشهود و معلوم است.
به امید روزی که این سبک سراسری سرلوحه همه کارها باشد.
نویسنده؛ حسین برشان

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.